Czekając na zimę

Czytamy książki. O śniegu, mrozie, soplach, sopelkach, świętach, reniferach. Dzieci uwielbiają przy tym snuć plany o tym jak spadnie pierwszy śnieg, jak pójdziemy na sanki i góra będzie ogromna i już od samego marzenia mają zaróżowione policzki i błyszczące oczy. Więc pozwalam im marzyć dalej i się przyłączam. Marzymy o wyprawie na lodowisko, o lepieniu bałwana, o choince - dużej, pachnącej, z tysiącem światełek i słodkimi ozdobami, które potem zjemy. Planujemy pieczenie pierniczków, które będziemy malować kolorowym lukrem, bardzo zresztą słodkim, ozdabiać kolorowymi "posypkami" i rodzynkami. Marzymy o pięknych prezentach, o psie gadającym w wigilijną noc, o kotku lub króliku, który akurat tej nocy zjawi się pod naszymi drzwiami i będzie musiał z nami zostać na zawsze ;) Kiedy pojawiają się dzieci, czekanie na zimę nie oznacza już wyłącznie wymiany opon na zimowe i chłodnej perspektywy odśnieżania chodnika bladym świtem. Niech pada, całe mnóstwo - uśmiechy na ich twarzach wynagradzają wszystko :)

Dzisiaj. W łazience, po kąpieli:
E: "Boli mnie brzuszek"
Ja: "W którym miejscu?"
E: "O tutaj, z tyłu" pokazując na plecy.