10 maja 2010

Małe jest piękne

Pierwsza rączka Małej Kuzynki. Druga Małego Kuzyna. Już zapomniałam, kiedy dłonie moich Dzieci miały takie dołeczki. I były takie małe ;)

Od Wielkanoc 2010
Od Wielkanoc 2010

Wczoraj Starsza Siostra powiedziała do Młodszej Siostry o czymś, czego dzisiaj już nie pamiętam, ale w tym kontekście temat rozmowy wydaję się być drugorzędny ;)
"Pamiętam to z dzieciństwa"
Pięciolatka powiedziała to takim tonem, jakby połowę życia miała już za sobą i wspominała dawne dobre czasy. A Młodsza Siostra słuchała uważnie i potakiwała, jakby chciała powiedzieć "Wiem, jak to jest kochana". Samo życie ;)

7 komentarzy:

  1. Cudne te łapki!
    A dialog powalający:-DDDDD
    Samo życie:))))

    OdpowiedzUsuń
  2. Łapki mojego synka jeszcze przed chwilą tak wyglądały, a teraz coraz bardziej sprawne i samodzielne... :)
    hahaha...rozmowy starych-malutkich z bagażem kilku lat :)) Urocze :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Super photos of a super blog!!!!

    OdpowiedzUsuń
  4. dzieci są czadowe! I chociaż sama już nie chcę mieć więcej (moja Jagienka wystarczy mi w zupełności) to zawsze się zachwycam malutkimi dziećmi. To jest po prostu cud :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Hehe, samo życie;-)
    A to małe jest piękne i to wyjątkowo:)

    OdpowiedzUsuń
  6. No my też mamy podobne dialogi. Często padają w nich takie sformułowania jak: ach jak byłam mała..., kiedy jeszcze byłam dzieckiem...itp. Również jest to poważne i zawsze spotyka się ze zrozumieniem drugiej siostry.
    Buziaki, pa

    OdpowiedzUsuń
  7. Pamiętam, jak miałam 13 lat i czułam się doroślejsza niż kiedykolwiek. Wtedy naprawdę wydawało mi się, że dzieciństwo to już niemal mgliste wspomnienia i kiedy to było! Teraz wydaje mi się, że przed chwilą wisiałam na podwórkowym trzepaku i kiedy to minęło???

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję ;)