Morze i Miasto.

Nasze nadmorskie migawki. Trochę zgaszonego granatu i trochę błękitu po horyzont. Moje ulubione, szerokie, piaszczyste plaże i nasze długie spacery brzegiem morza. Z Rodzicami i z Przyjaciółką. Długie dni i znacznie krótsze wieczory, kiedy zasypialiśmy wsłuchani w szum wiatru i stukanie deszczu o parapet.















To było moje pierwsze spotkanie z Kołobrzegiem. Pierwsze wakacje nad morzem, a jednak w mieście. I pewnie ostatnie. Bo jeśli morze, to spokój i cisza przerywana krzykiem mew. To lasy, wydmy i choć trochę wolnego miejsca na plaży. Takie wakacje są wspomnieniem mojego dzieciństwa i chciałabym, aby taki Bałtyk zapamiętały moje Dzieci.

Była też latarnia morska. Najniższa, jaką spotkałam, a jednak wystarczająco wysoka, aby spojrzeć na miasto z góry. I na port. I na plażę. I na morze, które tego dnia było niemal turkusowe.

Od Kołobrzeg

Wracając do domu znam morza, przechodziliśmy przez park. Ulubiony park Dzieci, w którym była fontanna w kształcie dmuchawca ;) W słoneczne dni chowała się w niej tęcza, której szukaliśmy biegając wokół i chwytając tysiące mikroskopijnych kropelek unoszących się wokół wielkiej kuli.
Wieczorami w fontannie zapalały się światełka, które co kilka sekund zmieniały kolory i na które Dzieci patrzyły jak na najlepsze przedstawienie. Lubiłam to miejsce ;)





Lubiłam też nadmorską promenadę - ukrytą wśród starych, wysokich drzew. Krył się w niej niesamowity spokój. Zupełnie tak, jakby właśnie w tym miejscu kończyło się miasto. Tą promenadą pojechaliśmy pewnego dnia z Chłopcem i Starszą Siostrą na spacer, wypożyczonym, trzyosobowym rowerem. Wróciłam z niego lżejsza o kilka kilogramów :)
Wzdłuż promenady rozrzucone były kioski z pamiątkami. Chińskimi maskotkami, silikonowymi piłeczkami, plastikowymi sopelkami, które - poruszane przez wiatr - mieniły się tysiącem kolorów . Dla Dzieci to były małe przystanie szczęścia, dla mnie tor przeszkód w drodze na plażę, który należało jak najszybciej ominąć ;) Znad morza przywieźliśmy muszelki, bursztyny i maleńkie bursztynowe kolczyki dla Starszej Siostry. Oraz morze piasku, który wczoraj wysypałam ze swojej walizki ;) I który jeszcze długo będę znajdowała między kartkami książek.



A Wy, lubicie polskie morze?

Udanego dnia!