22 marca 2012

Okruchy niedzieli i garść zachwytu

Niedzielny spacer i wysokie trawy. Spotkane po drodze, zupełnie przypadkiem, ku wielkiej radości Dzieci, które nie czekając na pozwolenie popędziły w wydeptane labirynty. Pobiegłam za Nimi ;) Cisza i spokój. Mimo wiatru nad naszymi głowami, który wydawał się nie mieć wstępu w wąskie złote alejki. Czas przygotować wygodne buty i zaplanować rodzinną wyprawę na Połoninę Wetlińską ;)





W pogoni za Dziećmi, fajnie czasami zapomnieć, ile ma się lat ;)

I pierwszy wiosenny bukiet od Młodszej Siostry ;)

Wracając do domu mijamy drzewo, obok którego nigdy nie przejeżdżam obojętnie. Pamiętacie je w zimowej odsłonie? Gdzieś w oddali traktor i pług. Zdecydowanie wiosna. Za oknem i w mojej głowie. Na polach i w skorupkach na parapecie. Wszechobecna.


A na deser moje dzisiejsze odkrycie - pierwsze kolorowe fotografie i Siergiej Prokudin-Gorski. Rosja sto lat temu. Zachwycam się.













Więcej na ten temat możecie dzisiaj przeczytać na stronie Wirtualnej Polski, kompletną bazę zdjęć fotografa znajdziecie tutaj, a jeśli ktoś chciałaby zgłębić tajniki techniki fotografii Prokudina-Gorskiego, polecam stronę Biblioteki Kongresu :)

20 komentarzy:

  1. Ewo te fotografie są tak bardzo magiczne, że nie sposób oderwać od nich oczu!
    Twoje zresztą również.
    Każdy z nas przez całe życie ma coś z dziecka i to jest chyba w tym całym naszym życiu najpiękniejsze! :)

    Uściski:*

    OdpowiedzUsuń
  2. wysokie trawy:)) też ostatnio w takich spacerowałam, czułam się jakbym została przez kogoś zmniejszona;) ciekawe czy wyjdą mi z nimi lomo zdjęcia:)
    Znam te fotografie, niesamowite są..i te kolory..twarze ludzi..dziękuję za przypomnienie o nich!
    uściski, dobrego dnia Ewo!
    J.

    OdpowiedzUsuń
  3. Zdjęcia Twoje pachną ciepłym powietrzem, utkane z Dzieci, traw, błękitu nieba i Ciebie... .
    Fotografie Siergieja Prokudina-Gorskiego zapierają dech - kolorowo sto lat temu- ja myślę o tamtych czasach raczej czarno-biało, bądź w sepii - tym bardziej osobliwe. Zauważyłaś, że na żadnej twarzy nie ma uśmiechu? Ile można wyczytać z ich twarzy, do każdego dopowiedzieć jakąś historię. Pierwsze i piąte zdjęcie - nie można się oderwać. Oj zgłębię temat.

    OdpowiedzUsuń
  4. super te połacie traw :), skąd ich aż tyle :)
    a Rosja piękna, choć klimat by wskazywał na rejony przedkaukazia okolice Uralu?

    OdpowiedzUsuń
  5. Zdjęcie z drzewem zarówno wiosenne, jak i zimowe zachwyca!!
    PS Ale jesteś zgrabniutka!!

    OdpowiedzUsuń
  6. ach, Połonina Wetlińska! przepiękna ona i cała okolica :)Udanej wyprawy!
    zdjęcia się świetne i Twoje i te z Rosji. Nie można ich oglądać z obojętnością.

    OdpowiedzUsuń
  7. Cudnie sobie podskakujesz i beztrosko :-)
    Mam takie zdjęcia dawnej Rosji w domowym archiwum.
    I te mongolskie też :-)

    OdpowiedzUsuń
  8. zdjęcia są cudne i twoje i z przed stu lat :)
    powiem że twoje hopsa hopsa z dziećmi to - kochana wyglądasz jak ich starsza siostra :)

    OdpowiedzUsuń
  9. ja sie czesto zapominam i szaleje z moimi dziecmi na placu zabaw:)
    A zdjecia przepiekne!

    OdpowiedzUsuń
  10. Fajnie tak czasem zapomnieć ile ma się lat. Tak zwyczajnie. A zdjęcia... boskie. No cóż - analogi zawsze mnie zachwycają :)

    OdpowiedzUsuń
  11. a ja się zachwycam błekitem nieba z twoich pierwszych zdjęć, cudnie ;-) pozdrawiam i zapraszam do siebie!!!

    OdpowiedzUsuń
  12. Bukiet od Młodszej Siostry śliczny.
    Rosyjskie zdjęcia magiczne, dziękuję!

    OdpowiedzUsuń
  13. Piękne te fotografie!
    Też czasami lubię poczuć się jak dziecko;)
    Ewo, czy Tobie tak urosły włosy od grudnia?
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  14. świetne fotografie

    tak, dziecko jest w każdym z nas - trzeba o tym pamiętać :)
    ja na szczęście pamiętam i nawet czasem ulicami potrafię poskakać z dziećmi i najważniejsze, że nikt na nas dziwnie nie patrzy :D

    OdpowiedzUsuń
  15. bajkowe trawy! a Wy niczym krasnoludki :)
    Rosja urzejąca, i bardzo mi bliska

    OdpowiedzUsuń
  16. PIĘKNE. Dziękuję za dawkę inspiracji, Ewa!

    OdpowiedzUsuń
  17. zachwycam sie z Toba...pieknie tu pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  18. świetne! muszę zagłębić się w temat ;)

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję ;)