Noc

Nadal w nocy budzi mnie odgłos małych kroków, które sennie zbliżają się do naszego łóżka.
Coraz rzadziej, ale jednak. Czasami dołączają do nich kolejne małe kroki i kolejne, a wtedy Tata poddaje się i ustępuje im miejsca, przenosząc się do dziecięcego pokoju ;)
Bywa, że Dziewczynka przywędruje do nas z własną poduszką, a Chłopiec z samochodem.
Bywa, że po takiej nocy nie mam siły wstać, obolała i zmęczona.
A jednak wiem, że kiedyś będzie mi brakowała odgłosu małych bosych kroków na naszym korytarzu.


Nie wiem, jak taki kawałek metalu może robić za maskotkę, ale najwyraźniej może :)