Max

To był jeden z tych gorących dni, które spędza się w ogrodzie, boso, w krótkich spodenkach i koszulce na ramiączkach. Dziewczyny zrywały kwiaty, pieliły poziomki i popijały lemoniadę ze świeżą miętą. A w pudełku leżał Max. Historia imienia jest dość skomplikowana, ale koniec końców takie właśnie imię otrzymała jaszczurka, która nie zdążyła uciec Starszej Siostrze. Głaskana, układana na trawie w kartonowym więzieniu, wśród dziecięcych pisków, westchnień i okrzyków zachwytu. Pojawił się nawet pomysł  zakupu terrarium (Sic!), ale byłam nieugięta i wieczorem Max odzyskał wolność gnając przed siebie, zapewne jak najdalej od białego pudełka z dziurkami :)

Zostało nam kilka jego portretów i wspomnień tamtego popołudnia.
A dzisiaj tęsknię za takim właśnie słońcem i zapachem lata, który unosi się mgliście nad polami w gorące dni.